DOKUMA KUMAŞLAR
Dokuma kumaşlar birbirine dik yönde bulunan çözgü ve atkı ipliklerinin bağlantısıyla oluşur.
Dokuma kumaşlar armürlü dokuma ve jakarlı dokuma olmak üzere desenlendirme açısından iki grupta toplanır. Armür ve jakar dokuma makinelerinde bulunan ağızlık açma sistemleridir. Armürlü dokuma makinelerinde gücü tellerine ve dolayısıyla çözgü ipliklerine hareket çerçeveler vasıtasıyla verilir. Jakarlı dokuma makinelerinde ise çözgü ipliklerine tek tek hareket verme imkânı olduğundan armüre göre desenlendirme olanağı çok daha fazladır. Armürlü makinelerde düz ya da küçük desenli kumaşlar dokunurken jakarlı makinelerde büyük ve karmaşık desenler dokunabilir.
ÖRME (TRİKO) KUMAŞLAR
Örme kumaşlar ipliğe ilmek şekli verilip ilmeklerin birbirleriyle bağlantısı sağlanarak elde edilir. Örme kumaşlar atkılı örme ve çözgülü örme olarak ikiye ayrılır. Atkılı örme tek iplik besleme sistemine göre ilmeklerin enine yönde hareket ederek bağlantı yapması ile yüzey oluşturma tekniğine dayalı örmedir. Atkılı örmede ilmekler sağ (R)-düz ve sol (L)-ters ilmek şeklindedir.
Çözgülü örme çok iplik besleme sistemine göre ilmeklerin boyuna yönde hareket ederek bağlantı yapması ile yüzey oluşturması tekniğine dayalı örmedir. Çözgülü örmede ilmek yapıları atkılı örmedeki ilmek yapılarına göre farklı şekildedir. Çözgülü örmedeki ilmek görünümleri ilmek bağlantı noktalarında ilmek gidiş yönü doğrultusunda açık ilmek ve kapalı ilmek olarak ifade edilir.
DOKUSUZ (NONWOVEN) YÜZEYLER
Liflerin birbirine tutunma özelliğinden yararlanılarak, mekanik ve kimyasal işlemlerle oluşturulan lif tülbentlerinden elde edilir. Keçe, kağıt kumaşlar, tela gibi malzemelerin yapımında kullanılır. Dokuma ve örme tekniklerinde iplik kullanılırken nonwoven doğrudan liflerin kullanıldığı bir tekniktir. En eski nonwoven kumaşlar yün liflerinden elde edilen keçelerdir. Yün lifleri sıcaklık, nem ve mekanik hareket sonucu sıkıştırılarak keçeleştirilmiştir.
