Ring iplikçilik sistemi; elde edilen iplik kalitesinin çok
tatminkar olması, sistemde hammadde ve numara
sınırlandırması olmaması açısından geçmişten günümüze en
önemli iplik üretim sistemi olmuştur. Bununla beraber; büküm
ve sarım işlemlerinin aynı eleman tarafından
gerçekleştirilmesi, başta üretim hızı olmak üzere teknolojik
bazı sınırlandırmaları da beraberinde getirmektedir. Bu
sınırlamalar ring iplikçiliğin yanında yeni iplikçilik
sistemlerinin (açık-uç rotor, hava jetli, friksiyon ve sargılı
iplikçilik sistemleri) ortaya çıkmasına sebep olan faktörler
arasındadır. Ancak, kalite açısından ring iplik değerlerine
ulaşamayan bu sistemlerin hiç biri ring iplikçilik sistemini
ciddi bir şekilde tehdit edememiştir [1].
Ring iplikçiliğinde, lif özelliklerinden daha yüksek yararlanma
oranı sağlamak ve iplik kalitesini daha da geliştirebilmek
adına yeni bir eğirme sistemi olarak kompakt iplik eğirme
sistemi ortaya çıkmıştır. Ring iplikçilik sisteminin modifiye
edilmiş hali olan bu sistemde; genellikle bir hava emişi
yardımıyla oluşturulan bir lif yoğunlaştırma bölgesi
bulunmaktadır. Böylelikle, ring iplikçilik sisteminin diğer
sistemlere göre zayıf noktası olan ve ipliklerin tüylülük,
düzgünsüzlük, mukavemet ve mukavemet varyasyonu gibi
iplik özelliklerini olumsuz olarak etkileyen eğirme üçgeni
elimine edilmiştir. Bu sayede mükemmel olarak kabul edilen
ring iplik yapısı, ideal kompakt iplik yapısı karşısında bir alt
sınıf olarak değerlendirilmeye başlanmıştır [2].
Katlama; iplik özelliklerini geliştirmek ve tek katlı ipliklerle
sağlanamayan iplik veya kumaş performansını elde etmek
amacıyla, iki veya daha fazla sayıdaki tek katlı ipliğin birbirine
bükülmesi işlemidir. Konvansiyonel katlı iplik üretimi,
bobinleme ve katlama olarak iki aşamadan meydana
gelmektedir. Bu yöntemin gerek maliyetli olması gerekse
düşük üretim hızına sahip olması nedeniyle konvansiyonel
katlama yöntemine alternatif olarak Suessen Plyfil, Murata
Twin Spinner ve Sirospun gibi yeni teknolojiler ortaya
çıkmıştır [3]. CSIRO tarafından geliştirilerek 1980’lerin
başında iplikçilik sektörüne tanıtılan ve günümüzde kamgarn
iplikçiliğinde yaygın olarak kullanılan Sirospun sistemindeki
temel prensip; çekim sisteminin ön silindirinden sonra,
aralarında oldukça geniş bir mesafe bulunan paralel iki lif
tutamının bir büküm noktasında birleştirilmesi ve bu noktada
birlikte büküm almasıdır [4]-[5]. Dolayısıyla bu sistemde elde
edilmiş olan katlı ipliğin büküm yönü ile, bu ipliği oluşturan
tek katlı ipliklerin büküm yönü aynı olmaktadır. Tek katlı iplik
üretimi için geliştirilen kompakt iplikçilik sisteminin iplik
özellikleri üzerindeki olumlu etkisi görüldükten sonra, 2000’li
yılların başında aynı prensip, Sirospun eğirme işlemi ile
kombine edilmiştir. Şekil 1’de konvansiyonel Sirospun ve
kompakt siro olarak adlandırılabilecek eğirme sistemlerinden
biri olan Suesen EliTwist siteminde oluşan eğirme üçgeni
görünümleri verilmiştir.
Konvansiyonel Sirospun ve kompakt siro iplik özelliklerinin
karşılaştırılması ile ilgili olarak, Brunk [6] tarafından uzun
stapelli pamuk hammaddesi ile yapılan çalışmada; Suessen
EliTwist sistemi kullanılarak elde edilmiş Ne 60/2 ve
Ne 100/2 numara kompakt siro ipliklerin, aynı numaralardaki
konvansiyonel Sirospun ipliklere göre daha yüksek
mukavemet, daha düşük düzgünsüzlük ve tüylülük değerlerine
sahip olduğunu belirtmektedir. Aynı çalışmada verilen S. Ünal, S. Ömeroğlu
Pamukkale Üniversites, Mühendislik Bilimleri Dergisi, Cilt 19, Sayı 4, 2013, Sayfalar 165-169
166
bilgilere göre; konvansiyonel Sirospun iplik üretiminde, belli
değerlerden daha düşük büküm katsayılarıyla
çalışılamamasına rağmen, kompakt siro sistemi ile αe = 3.3
seviyesine kadar daha düşük büküm katsayısıyla
çalışabilmenin mümkün olduğu belirtilmiştir. Çelik ve Kadoğlu
[7], 21 µm ve 22 µm inceliğinde % 100 yün hammaddesi
kullanarak yaptıkları çalışmada; elde ettikleri Nm 40/2 ve
Nm64/2 numara kompakt siro ipliklerin, özellikle tüylülük ve
düzgünsüzlük özellikleri bakımından aynı numaradaki
konvansiyonel Sirospun ipliklere göre daha iyi değerlere sahip
olduğunu, kopma mukavemeti ve kopma uzaması değerleri
bakımından ise iki sistemden elde edilen iplikler arasında
istatistiki olarak anlamlı bir fark olmadığını belirtmişlerdir.
Gerek literatürde yer almayan bir hammadde, gerekse iki
farklı kompakt siro sistemi kullanımı ile ilgili literatüre katkı
sağlamayı amaçlayan bu çalışmada; ring iplikçiliğinde, direkt
çift katlı iplik üretimi için kullanılan konvansiyonel Sirospun
sistemiyle, bu sistemin modifiye edilmiş hali olan Suessen
kompakt siro (EliTwist) ve Pinter kompakt siro
sistemlerinden elde edilen % 90 yün/% 10 poliamid karışımı
çift katlı ipliklerin mukavemet, düzgünsüzlük ve tüylülük
özellikleri incelenmiştir.
(a)
(b)
Şekil 1: Konvansiyonel sirospun.
(a) ve Suessen EliTwist (b) Sistemlerinde eğirme üçgeni [8].
2 Materyal ve Yöntem
Direkt yöntemle ring iplikçilik sisteminde üretilen çift katlı
ipliklerin özelliklerini incelemek amacıyla gerçekleştirilen bu
deneysel çalışmada, % 90 yün/ % 10 poliamid
hammaddesinden Nm 72/2 iplikler üretilmiştir. Bu ipliklerin
üretiminde; tops formunda, 20,5 µm ve 21,5 µm olmak üzere
iki farklı incelikte yün lifi ve 3.3dtex inceliğinde poliamid lifi
kullanılmıştır. Kullanılan tops halindeki hammadde sırasıyla
melanjör, tarama hazırlık çekmesi, tarama, tarama sonrası
çekme, tops çekme, 4 pasaj iplik hazırlama çekmesi ve finisör
fitil makinesi işlem basamaklarından geçirilmiş ve bu sayede
Nm 2 numara fitiller elde edilmiştir. Sirospun ipliklerin
üretimi Zinser marka iplik makinesinde, çift katlı kompakt siro
ipliklerin üretimi ise Suessen kompakt ve Pinter kompakt
üniteleri ile modifiye edilmiş 2 ayrı Zinser iplik makinesinde
gerçekleştirilmiştir.
Çalışmada kullanılan Suessen kompakt ve Pinter kompakt
üniteleri benzer temel yoğunlaştırma prensibine (V şeklinde
iki yarık, delikli apron, hava emişi) sahip olmakla birlikte,
birbirlerine göre farklılıklar göstermektedirler. Bu farklılıklar
şöyle sıralanabilir:
Suessen kompakt sisteminde, yoğunlaştırma
bölgesinin girişindeki üst baskı silindiri tahriğini alt
ön çekim silindirinden alıp, yoğunlaştırma
bölgesinde belli bir çekim sağlayacak şekilde, bir dişli
sistemi yardımıyla yoğunlaştırma bölgesi çıkışındaki
üst baskı silindirine iletmektedir. Pinter kompakt
sisteminde ise; yoğunlaştırma bölgesinin girişindeki
üst baskı silindiri tahriğini alt ön çekim silindirinden
almakta, yoğunlaştırma bölgesi çıkışında üst baskı
silindiri ise tahriğini çekim sistemi çıkışına monte
edilmiş bir alt silindirden almaktadır, dolayısıyla üst
baskı silindirleri arasında bir tahrik aktarımı yoktur.
Kısa lif iplikçiliğinde de kullanılan, her iki sistemin
çekim tahriği düzenlemelerine dair genel görünüm
Şekil 2’de verilmiştir.
Çok belirgin olmasa da, iki sistem arasındaki diğer
farklılıkların, lif yoğunlaşmasının sağlandığı bölgeye
ait parametrelerden (gözenekli apronun kalınlığı ve
gözenekliliği, emiş yarığı geometrisi, hava emiş
basıncı) kaynaklandığı söylenebilir.
(a)
(b)
Şekil 2: Suessen kompakt (EliTe).
(a) ve Pinter kompakt (b) sistemlerinde çekim [8]-[9].
Üretilmiş olan tüm ipliklerin büküm değeri 750 tur/m’dir.
Deneysel çalışma kapsamında üretilmiş olan ipliklerin
kodlanması Tablo 1’de verilmiştir.S. Ünal, S. Ömeroğlu
Pamukkale Üniversites, Mühendislik Bilimleri Dergisi, Cilt 19, Sayı 4, 2013, Sayfalar 165-169
167
Tablo 1: Üretilen ipliklerin kodlanması.
İplik
Kodu Hammadde İplik No.
(Nm)
Eğirme
Ünitesi
R1 %90 Yün (20.5μm)
%10 Poliamid
72/2 Konvansiyonel
Sirospun
P1 %90 Yün (20.5μm)
%10 Poliamid
72/2 Pinter
kompakt siro
S1 %90 Yün(20.5μm)
%10 Poliamid
72/2 Suessen
kompakt siro
R2 %90 Yün (21.5μm)
% 10Poliamid
72/2 Konvansiyonel
Sirospun
P2 %90 Yün (21.5μm)
%10 Poliamid
72/2 Pinter
kompakt siro
S2 %90 Yün(21.5μm)
%10 Poliamid
72/2 Suessen
kompakt siro
Kops formundaki elde edilmiş olan iplikler, 80 ºC sıcaklıkta
fikse işleminin ardından, Schlafhorst Saurer bobin
makinesinde bobin haline getirilerek iplik üretim aşaması
tamamlanmıştır. Üretilmiş olan ipliklerin özelliklerini tespit
etmek amacıyla, testlerde numune olarak tesadüfi olarak
alınan 5 adet kops seçilmiştir ve bu kopslar üzerinde
mukavemet, düzgünsüzlük ve tüylülük ölçümü
gerçekleştirilmiştir. İpliklerin mukavemet testleri; Uster
Tensorapid mukavemet ölçüm cihazı kullanılarak
gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla her bir kopstan 20 adet ölçüm
yapılarak, her bir farklı iplik tipi için 100 ölçüm sonucu elde
edilmiştir. Test parametreleri olarak ise ISO 2062’ ye göre,
5000 mm/dak çene hızı ve 500 mm numune uzunluğu
kullanılmıştır. Düzgünsüzlük testleri; Uster Tester 3
düzgünsüzlük ölçüm cihazı kullanılarak gerçekleştirilmiştir.
Bu amaçla her bir kopstan 3 adet 400m.’lik ölçüm yapılarak,
her bir farklı iplik tipi için 15 ölçüm sonucu elde edilmiştir.
Test hızı olarak 400 m/dak kullanılmıştır. Düzgünsüzlük
kapsamında değerlendirilmiş olan değerler; kütle
düzgünsüzlüğü (CVm),-% 50 ince yer, + % 50 kalın yer,
+ % 200 neps sonuçlarıdır. İpliklerin tüylülük testleri Zweigle
G567 tüylülük ölçüm cihazı kullanılarak gerçekleştirilmiştir.
Buna göre, her bir kopstan 3 adet 100 m’lik ölçüm yapılarak,
her bir farklı iplik tipi için 15 ölçüm sonucu elde edilmiştir.
Tüylülük testi kapsamında, 1 mm 2 mm uzunluğundaki tüy
sayılarıyla, 3 mm ve 3 mm’den daha uzun tüy sayılarının
toplamını ifade eden Zweigle S3 sonuçları değerlendirilmiştir.
İpliklere uygulanan testler, numunelerin standart klima
koşullarında (20 2ºC sıcaklık ve % 65 2 izafi rutubet)
24 saat kondisyone edilmelerinden sonra gerçekleştirilmiştir.
Üretilmiş olan iplikler yapılan testler sonucunda elde edilen
verilerin değerlendirilmesinde tek faktörlü tamamen tesadüfi
varyans analizi metodu kullanılmış ve faktör seviyelerine ait
ortalama değerler SNK (Student-Newman-Keuls) testi ile
değerlendirilmiştir.
3 Bulgular ve Tartışma
Çalışma kapsamında üretilmiş olan ipliklere uygulanan
mukavemet testlerinden elde edilen ortalama kopma
mukavemeti, kopma uzaması ve kopma işi değerleri
Tablo 2’de verilmiştir.
21.5 μm inceliğe sahip yün lifi kullanılarak üretilmiş ipliklerin
kopma uzaması değeri haricinde, farklı hammaddeden
üretilmiş iki farklı iplik grubunda da, eğirme sisteminin
ipliklerin mukavemet özelliklerine etkisi istatistiki olarak
anlamlı bulunmuştur. Gerçekleştirilen varyans analizi
sonuçları Tablo 3’de, her bir hammadde grubundan elde
edilmiş iplikler için ayrı ayrı gerçekleştirilen SNK testine dair
istatistiki aralıklar ise, Tablo 2’de verilmiş olan ortalama
kopma mukavemeti, kopma uzaması ve kopma işi değerlerinin
yanında gösterilmiştir.
Tablo 2: Mukavemet testinden elde edilen ölçüm sonuçları ve
SNK değerlendirmeleri.
İplik
Kodu
Kop. Mukavemeti
(cN/tex)
Kop. Uzaması
(%)
Kop. İşi
(cN. cm)
R1 15.27 b 7.25 a 1227.9 b
P1 17.62 a 7.62 a 1466.8 a
S1 16.84 a 7.32 a
1367.5 ab
R2 12.69 b 6.88 b 964.2 b
P2 14.58 a 7.38 a 1167.1 a
S2 14.09 a 7.11 ab 1079.8 a
Tablo 3: Eğirme sisteminin, ipliklerin mukavemet özelliklerine
etkilerine dair varyans analizi sonuçları (Fistatistik ve istatistiki
önem derecesi).
Hammadde Kopma
Mukavemeti
Kopma
Uzaması
Kopma
İşi
%90 Yün (20.5μm)
%10 Poliamid 4.63 * 2.99 ns 3.89 *
%90 Yün (21.5μm)
%10 Poliamid 4.13 * 5.70 ** 3.80 *
**α = 0.01 seviyesinde anlamlı, *α = 0.05 seviyesinde anlamlı
ns istatistiki olarak anlamlı değil.
İpliklere ait kopma mukavemeti, kopma uzaması ve kopma işi
değerleri incelendiğinde; en düşük değerleri Sirospun
ipliklerin, en yüksek değerleri ise Pinter kompakt siro
ipliklerin verdiği görülmektedir. Pinter kompakt siro iplikler,
Sirospun ipliklere göre, kopma mukavemeti bakımından
% 14,9 -% 15,6, arasında değişen oranlarda, kopma uzaması
değerleri % 5,1 - % 7,3, kopma işi değerleri bakımından ise %
19,5-% 21,1 arasında değişen oranlarda daha yüksek değerler
vermiştir. Suessen kompakt siro iplikler, diğer iki eğirme
sisteminden elde edilen iplik özelliklerinin arasında kalan
değerler verse de, yapılan SNK testi sonuçlarından; Pinter
kompakt siro ve Suessen kompakt siro iplik özelliklerinin aynı
istatistiki aralıkta bulunduğu görülmektedir. İpliklerin
mukavemet sonuçlarından; çekim sistemi çıkışındaki lif
topluluğuna uygulanan yoğunlaştırmanın, liflerin iplik
yapısına çok daha düzenli katılmasının tek katlı iplik
özelliklerini iyileştirici yöndeki bilinen etkisinin, direkt çift
katlı iplik üretiminde de kendisini gösterdiği görülmektedir.
Çalışmada üretilmiş olan ipliklere uygulanan düzgünsüzlük
testlerinden elde edilen ortalama % CVm, -% 50 ince yer,
+% 50 kalın yer ve +% 200 neps değerleri Tablo 4’de
verilmiştir.
Tablo 4: Düzgünsüzlük testinden elde edilen ölçüm sonuçları
ve SNK değerlendirmeleri.
İplik
Kodu % CVm - % 50/km + % 50/km + % 200/km
R1 16.66 a 36.80 a 12.07 a 4.33 a
P1 16.13 b 30.40 b 5.73 b 1.53 b
S1 15.85 c 22.47 c 4.87 b 1.60 b
R2 17.91 a 51.27 a 14.07 a 4.60 a
P2 16.55 b 33.53 b 6.60 b 1.53 b
S2 16.49 b 37.60 b 6.33 b 0.93 bS. Ünal, S. Ömeroğlu
Pamukkale Üniversites, Mühendislik Bilimleri Dergisi, Cilt 19, Sayı 4, 2013, Sayfalar 165-169
168
Gerçekleştirilen varyans analizi sonuçları Tablo 5’de, her bir
hammadde grubundan elde edilmiş iplikler için ayrı ayrı
gerçekleştirilen SNK testine dair istatistiki aralıklar ise,
Tablo 4’de verilmiş olan ortalama % CVm, -% 50 ince yer,
+%50 kalın yer ve +% 200 neps değerlerinin yanında
gösterilmiştir.
Tablo 5: Eğirme sisteminin, ipliklerin düzgünsüzlük
özelliklerine etkilerine dair varyans analizi sonuçları (Fistatistik
ve istatistiki önem derecesi).
Hammadde %CVm - %50 + %50 + %200
%90 Yün (20.5μm)
%10 Poliamid 20.95 *** 10.41 *** 13.64 *** 6.42 **
%90 Yün (21.5μm)
%10 Poliamid 12.46 *** 15.57 *** 12.51 *** 13.19 ***
***α=0.001 seviyesinde anlamlı, **α=0.01 seviyesinde anlamlı.
İpliklerin düzgünsüzlük testlerinden elde edilen sonuçlar
incelendiğinde, en düşük CVm değerleri Suessen kompakt siro
ipliklerde, en yüksek düzgünsüzlük değerleri ise Sirospun
ipliklerde gözlenmektedir. Ayrıca, beklendiği şekilde;
kullanılan yün lifi kalınlığı arttığında belli bir numara için iplik
kesitindeki lif sayısı azaldığından, hem Sirospun, hem Suessen
kompakt siro hem de Pinter kompakt siro ipliklerinde
düzgünsüzlük değerinin arttığı görülmektedir. Suessen
kompakt ipliklerin Sirospun ipliklere göre % 5,1 ile % 8,6
arasında değişen oranlarda daha düşük kütle düzgünsüzlüğü
değerlerine sahip olduğu görülmektedir. İplikteki farklı
kategorilerdeki hatalı yer sayısı bakımından da Suessen
kompakt siro ipliklerin genel olarak en düşük değerlere sahip
olduğu görülmektedir. SNK testi sonuçları
değerlendirildiğinde; her iki kompakt siro sisteminin de,
konvansiyonel Sirospun sistemine göre farklı istatistiki
aralıkta olmak üzere daha iyi sonuçlar verdiği görülmektedir.
Suessen kompakt siro ve Pinter kompakt siro iplik özellikleri
ile ilgili olarak ise; 20.5 μm inceliğindeki yünün kullanıldığı
hammadde grubundaki % CVm ve -% 50 ince yer değeri
haricinde, her iki eğirme sistemiyle elde edilen iplik
özelliklerinin aynı istatistiki aralıkta olduğu sonucuna
ulaşılmıştır.
Çalışma kapsamında üretilmiş olan ipliklere ait 1 mm ve 2 mm
uzunluğundaki ortalama tüy sayıları ile ortalama S3 değerleri
Tablo 6’da verilmiştir.
Tablo 6: Tüylülük testinden elde edilen ölçüm sonuçları ve
SNK değerlendirmeleri.
İplik
Kodu 1 mm /100 m 2 mm/100 m S3 / 100 m
R1 5669 a 1253 a 347 a
P1 3481 c 558 c 112 b
S1 4186 b 723 b 149 b
R2 6330 a 1465 a 456 a
P2 3683 c 595 c 117 b
S2 4484 b 805 b 126 b
Farklı hammaddeden üretilmiş iki farklı iplik grubunda da,
kullanılan eğirme sisteminin ipliklerin 1 mm, 2 mm ve S3
sınıfındaki tüylülük değerlerine etkisi istatistiki olarak anlamlı
bulunmuştur. Gerçekleştirilen varyans analizi sonuçları
Tablo 7’de, her bir hammadde grubundan elde edilmiş iplikler
için ayrı ayrı gerçekleştirilen SNK testine dair istatistiki
aralıklar ise, Tablo 6’da verilmiş olan 1 mm ve 2 mm
uzunluğundaki ortalama tüy sayıları ile ortalama S3
değerlerinin yanında gösterilmiştir. Elde edilen ölçüm
sonuçları incelendiğinde; tüm uzunluk sınıflarındaki tüy
sayıları bakımından en düşük değerler Pinter kompakt siro
sistemi, en yüksek değerler ise Sirospun eğirme sistemi ile
elde edilmiş olan ipliklerde görülmektedir.
Tablo 7: Eğirme sisteminin, ipliklerin tüylülük özelliklerine
etkilerine dair varyans analizi sonuçları (Fistatistik ve istatistiki
önem derecesi).
Hammadde 1 mm 2 mm S3
%90 Yün (20.5μm)
%10 Poliamid 206.73 *** 83.87 *** 42.81 ***
%90 Yün (21.5μm)
%10 Poliamid 681.21 *** 769.58 *** 227.51** *
***α = 0.001 seviyesinde anlamlı.
Kompakt iplikçilik sisteminin temelini oluşturan, eğirme
üçgeninin küçültülmesi veya tamamen elimine edilmesi
sayesinde, çekim sistemini terk eden liflerin hemen hemen
tamamı iplik yapısına dahil olmakta ve böylece eğrilmiş iplikte
tüylülüğe neden olan liflerin ve/veya lif uçlarının azaltılması
sağlanmaktadır. Bu nedenle, aynı şartlarda çift katlı üretilmiş
olan Pinter kompakt siro ve Suessen kompakt siro ipliklerde,
Sirospun ipliklere göre; 1 mm, 2 mm ve tekstil işletmelerinde
sorunlara yol açan Zweigle S3 değerinde istatistiki olarak
anlamlı bir düşüş sağlandığı görülmektedir. 1mm ve 2mm tüy
uzunluklarında Pinter kompakt siro sistemiyle elde edilmiş
ipliklerin, Suessen kompakt siro ipliklerden istatistiki olarak
daha düşük tüylülük değerlerine sahip olduğu, ancak S3
tüylülük sınıf açısından her iki sistemle üretilmiş olan iplikler
arasında istatistiki bir fark olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
4 Sonuç
Çalışma kapsamında incelenmiş olan tüm iplik özellikleri
dikkate alındığında elde edilen başlıca sonuçlar şu şekilde
özetlenebilir:
İpliklere uygulanan testlerden elde edilen sonuçlar
incelendiğinde; gerek kopma mukavemeti, gerek
düzgünsüzlük, gerekse tüylülük değerleri
bakımından, kullanılan her iki hammadde tipinde de,
kompakt siro ipliklerin konvansiyonel Sirospun
ipliklere göre daha yüksek kalite değerleri verdiği
görülmektedir.
Tek katlı iplik üretiminde, çekim sistemini terk eden
lif topluluğuna uygulanan yoğunlaştırma ve bunun
sonucunda liflerin iplik yapısına daha düzgün bir
şekilde dahil olması sonucu iplik özelliklerinde elde
edilen iyileşmelerin, direkt çift katlı iplik üretiminde
de benzer şekilde söz konusu olduğu söylenebilir.
Gözenekli apron ve emiş yarıklarından oluşan,
benzer yoğunlaştırma bölgelerine sahip iki farklı
kompakt siro sisteminden elde edilen iplikler
arasında, incelenen çoğu özellik bakımından
istatistiki farklar bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
5 Teşekkür
Yazarlar; gerek ipliklerin üretimi, gerekse testlerinin
gerçekleştirmesindeki katkılarından dolayı, Plan ve Kalite Güv.
Müdürü Şansal Çetin’in şahsında, Bahariye Mensucat San. Tic.
A.Ş. yetkili ve çalışanlarına teşekkür eder.S. Ünal, S. Ömeroğlu
Pamukkale Üniversites, Mühendislik Bilimleri Dergisi, Cilt 19, Sayı 4, 2013, Sayfalar 165-169
169
Bu çalışma, birinci yazarın 02.03.2011 tarihinde Uludağ
Üniv. Fen Bil. Enst.’de kabul edilen yüksek lisans tezinin bir
bölümüdür.
6 Kaynaklar
[1] Ülkü, Ş., “Ring İplikçiliğinde Geliştirme Çalışmaları:
Kompakt İplikçilik Sistemi”, Tekstil&Teknik, 189 (10),
180-184, 2000.
[2] Ömeroğlu, S., “Kompakt İplikçilik Sisteminde Üretilen
İpliklerin Yapısal Özellikleri ve Bazı Parametrelerinin
Üzerine Bir Araştırma”, Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi
Fen Bilimler Enstitüsü, Bursa, 2002.
[3] Yılmaz, D., Özkan, H. ve Kimya, C., “Kısa Stapel İplikçilikte
Siro İplik Özelliklerinin İncelenmesi”, Tekstil Teknolojileri
Elektronik Dergisi, 2, 1-16, 2008.
[4] Najar, S. S., Khan, Z.A. ve Wang, X. G., “The New Solo-Siro
Spun Process for Worsted Yarns” Journal of the Textile
Institute, 97:3, 205-210, 2006.
[5] Temel, E. ve Çelik P., “% 100 Polyester ve
Polyester/Pamuk Karışımı Sirospun İpliklerin
Eğrilebilirliğinin İncelenmesi”, Tekstil ve Konfeksiyon,
2010/1, 23-29, 2010.
[6] Brunk, N., “EliTwist – A Compact Yarn for Superior
Demands”, Spinnovation, 19; 17-22, 2003.
[7] Çelik, P. ve Kadoğlu, H. “Kamgarn İpliklerinde Eğirme
Metodunun İplik Tüylülüğüne Etkisi”, Tekstil ve
Konfeksiyon, 2, 97-102, 2007.
[8] http://www.suessen .com
[9] Anonim, “Condense by Pinter”, Sunum Dökümanı, 1-24,
2009.
pajes.pau.edu
