Whatsapp Tekstil Kursları Destek Hattı

Tekstil atölyesiydi şimdi terzi dükkânı

BARIŞ MUTLU - KUZEY HABER AJANSI
 
Giyimden gıdaya, seyahatten teknolojiye sayısız seçeneğe sahip Rus halkı için 20 yıl önce durum farklıydı. Sovyetler dönemindeki benzer hayatlar, planlı üretim ve sınırlı alım seçenekleri başta Ruslar olmak üzere bütün Sovyet halkının hareket imkânını kısıtlıyordu.
 
Başkent Moskova'da o günlerden yadigâr, zamanında yüzlerce kişinin çalıştığı; ayda binlerce kişiye giysiler hazırlanan terzi atölyesi bugün oldukça farklı bir görünümde. Atölyenin başındaki isim İrina Dominikova, Sovyetler döneminin son zamanlarında işe başlamış.
SANATÇI DEVLET ADAMLARININ UĞRAĞI İDİ
 
Rejim değişikliğiyle devlet teşebbüslerinin kapatılma kararına direnmiş. Bir süre tek başına karşılık beklemeden çalıştığı mekân, zamanla sahiplenilmiş. Atölye sahibi İrina Dominikova, işyerinin sanatçılar ve devlet idaresindeki önemli kişiler tarafından sıkça ziyaret edildiğini söyledi. Dominikova şöyle konuştu;
 
"O günlerde burada büyük bir kalabalık vardı. Aslında bu bina genelde sanatçılar ya da devlet idaresindeki önemli kişilerle dolu olduğundan; kostüm ve özel giysilerin daha fazla dikildiğini söyleyebiliriz. Doğal olarak şu an bulunduğumuz yerden daha geniş bir alana yayılmıştı. Ben mekânımı işimi daha çok sevdiğimden devam ettim, bilmiyorum. Ama bugünlere kadar taşıdık."
Bugün atölyede gerçekleştirilen işlerin büyük çoğunluğunun eski müşterilerin siparişleri olduğunu söyleyen Dominikova, "Sovyetler dönemindeki sınırlı imkânlar geride kaldı. Şimdi her türlü kumaş ve malzeme bulunuyor. Rusya'da İtalyan ve İngiliz kumaşı beğeniliyor. Almanların ve Türklerin tekstil ürünleri de çok tutuluyor" diye konuştu.
 
"15 YILDIR BERABERİZ, HİÇ ÜZÜLMEDİM"
 
Atölyenin bir çalışanı da, işlerinin ince detay ve emek gerektirdiği için burayı tercih ettiğini söylerken, "Burayı gördüğümde havasından ve huzurundan çok etkilendim. İşimiz çok ince ve detay sahibi bir emek gerektiriyor. Bunun için de çalışma ortamını sevmenin önemi büyük. İrina'yla 15 yıla yakın çalışma hayatımızda hiç üzüldüğümü hatırlamıyorum. Bu da işyerindeki verimi arttıran bir etken" ifadelerini kullandı.